Για να εμπλουτίσουμε την φτωχή χλωρίδα του κτήματος μας —δύο ελιές, δύο συκιές, ένα πεύκο και καμιά εικοσαριά πικροδάφνες— κάναμε το φυτώριό μας με σπόρους που φέραμε από τη Γαλλία και με μοσχεύματα που συλλέξαμε στο νησί, τα περισσότερα από τον κήπο της φίλης μας Κλαυδίας στο Αχλάδι.
Έχουμε μεγάλη εμπειρία από το Διεθνές Φεστιβάλ Κήπων και από δημόσια έργα, στην Lille το «Loukoum Jardin», (προφητικό όνομα), στο Bahrein την πλατεία του Manama Museum, στο Courbevoie το πάρκο Nelson Mandela, στην Μασσαλία την πλατεία της Όπερας. Κάθε έργο με την ατμόσφαιρα του, τα φυτά του, τα δικά του χρώματα. Κάθε κήπος έχει μια φωλιά για τα πουλιά.
Ο κήπος των βράχων περιέχει ποώδη φυτά, κάκτους, φραγκοσυκιές, crassulas, kalankoés, αθάνατα, aloes vera και aloes arborescens που ξεφυτρώνουν μέσα απ’ τις ρωγμές, κάτω απ’ το πεύκο το μονάχο.
Ο κόκκινος κήπος κατά μήκος της Αγοράς είναι φυτεμένος, με κόκκινα ζαχαροκάλαμα, αντράκλες, αγκάθια του Χριστού, κοράλια, crocosmias για να συγχωνευθεί με τα αγρωστώδη, τα φασκόμηλα και τα θυμάρια στο τοπίο των βράχων.
Ο κήπος των ροζ ρόδων συνδυάζει γεράνια του ιδίου χρώματος με λευκά κρίνα. La vie en rose!
Στο μεξικάνικο κήπο δίπλα στην πισίνα δεσπόζουν kalankoés της Μαδαγασκάρης με θεαματικά βελούδινα φύλλα και τεράστιοι κάκτοι.
Ο ελαιώνας, αποτελείται από καμιά εικοσαριά ελιές, φυτεμένες από μας, στο ψηλότερο σημείο του κτήματος. Προς το παρόν πασχίζουν να αντισταθούν στον αέρα, αλλά ήδη οι πρώτες ελιές είναι εδώ και αρχισαμε να παράγουμε το δικό μας λάδι. Μπλε perovskia συνοδεύουν το ασημένιο φύλλωμα τους.
Ο πευκώνας των τεσσάρων πεύκων που φυτέψαμε πέρυσι το καλοκαίρι κοσμεί την είσοδο. Θα πρέπει να περιμένουμε αρκετά χρόνια για να δούμε το αποτέλεσμα. Θα μας προσφέρει προστασία και ιδιωτικότητα από τον δρόμο.
Προσθέσαμε συκιές για να έχουμε αρκετή μαρμελάδα για όλους, ελιές για να παράγουμε το λάδι μας, για το μέλι έχουμε εμπιστοσύνη στο Μιχάλη στο Παπούρι. Προσθέσαμε παντού πορτοκαλιές και λεμονιές για το μεθυστικό τους άρωμα τις νύχτες της άνοιξης και για να κόβουμε λεμόνια όποτε θέλουμε. Σε μερικά χρόνια θα γλεντάμε με το κρασί του αμπελιού μας, «LouKouM», λευκός οίνος.
Το μεγαλύτερο μέρος του κτήματος βρίσκεται στην φυσική του κατάσταση, ένας πραγματικός «Βοτανικός Κήπος» με τα μάραθα, τις ασφάκες, τα φασκόμηλα, τα θυμάρια, τη ρίγανη, τις φραγκοσυκιές, τα άγρια βότανα. Τα χρησιμοποιούμε συχνά στην κουζίνα μας.
Οι επεμβάσεις μας, ενσωματώνονται σταδιακά στο τοπίο των λόφων και των κοιλάδων. Ο Φαέθων, το υπέροχο άλογο της κυρίας Άννας, κάνει βόλτες ανάμεσα στις καλαμιές. Δεν μπορούμε να τον ιππεύσουμε, αλλά ο ιππικός όμιλος απέχει μόλις 1 km από το σπίτι.
Ο ήχος από κουδουνάκια προδίδει την παρουσία ενός μικρού κοπαδιού προβάτων στην περιοχή. Το χάρτινο φεγγάρι είναι αναμμένο για να φωτίσει το τοπίο, απόλυτη ησυχία βασιλεύει ενώ μακριά φεγγίζει η θάλασσα.
Ας πάμε μια βόλτα…