Από μακριά, στους πρόποδες της Φανερωμένης διακρίνονται 12 χρωματιστοί κύβοι. Δεν είναι λουκούμια τριαντάφυλλο ή περγαμόντο —εξαίρετα συριανά γλυκίσματα— είναι μικρά κτίρια από ξερολιθιά σκόρπια στο λόφο. Περικυκλώνουν ένα μεγάλο ροζ σπίτι με στέψη λουλακί, ώστε η ταράτσα του να συγχέεται με τον ουρανό. Είναι το σπίτι της Μπερνάρντα Αλμπα, της Νόρα, ο «Βυσσινόκηπος», Το «Bel Rêve» το σπίτι της Blanche Dubois, το «Moulinsard», η «Ιασνάϊα Πολιάνα», η «Petite Plaisance» το ερημητήριο της Marguerite Yourcenar;… Θα το λέγαμε «Sans Souci» και «Ανεμοδαρμένα Ύψη» μαζί, όταν ο βοριάς δεν λέει να σταματήσει. Σαν άλλη ακρόπολη, δεσπόζει του κτήματος και των βοηθητικών χώρων που σχηματίζουν ένα μικρό χωριό, με την Aγορά του για τις συναντήσεις, το Aλώνι, αυτοσχέδιο θέατρο για χορό και παιχνίδι, την Πισίνα για δροσιά και τις ταράτσες με θέα τους λόφους και τις κοιλάδες του νησιού, πιο μακριά η Τήνος και η Μύκονος.
Το ξωκλήσι του Αγίου Ανδρέα στην είσοδο, φρούρos του κτήματος όταν η Gin και ο Ilex, τα δυο μας σκυλιά, παραμελούν το καθήκον τους προκειμένου να επιδοθούν στο κυνήγι της σαύρας.
Τα κτίσματα έχουν εμβαδό πάνω από 300 m² μέσα σε ένα οικόπεδο 11 στρεμάτων.
